Kliknij tutaj --> 🦞 niskie płytki krwi u dziecka forum

Cena morfologii krwi to od 10 do 15 złotych. Podstawowe badanie krwi oprócz morfologii to biochemia krwi. Określa stan organizmu – zawartość cholesterolu, trójglicerydów, poziom glukozy we krwi, białka, pierwiastków i wielu innych parametrów. Ważne badania krwi to także OB lub CRP wykrywające stan zapalny, krzepliwość krwi oraz Z kolei gdy eozynofile podwyższone u dziecka wynikają z zakażenia pasożytami, występujące dolegliwości są związane z rodzajem pasożyta. W przypadku owsicy mogą wystąpić problemy ze snem i świąd okolic odbytu. Przy zakażeniu glistą ludzką objawy mogą obejmować bóle brzucha, zaparcia, nudności, brak apetytu, a także kaszel Ta niesamowita substancja jest jak karta biologicznego szpitala: powie wszystko, co dzieje się w ciele dziecka. Wśród tych informatorów będą płytki krwi - komórki krwi, które odgrywają szczególną rolę. Czym są płytki krwi? Życie w płytkach krwi jest krótkie (do 10 dni), ale bardzo odpowiedzialne. Małopłytkowość, lub inaczej trombocytopenia, to stan, w którym krew dziecka zawiera nieodpowiednią, zmniejszoną ilość płytek krwi (inaczej trombocytów), które są odpowiedzialne za prawidłowy przebieg procesu krzepnięcia krwi. Odpowiednia ilość płytek krwi zarówno u noworodków, jak i starszych dzieci powinna mieścić się w Aby zbadać poziom płytek krwi u dziecka, wystarczy wykonać morfologię. Wynik PLT ponad normę świadczy o nadpłytkowości. Niskie płytki krwi u dziecka (trombocytopenia, małopłytkowość) to czasem stan fizjologiczny, lecz niekiedy wskazuje na cięższe zakażenia, a nawet białaczkę. Site De Rencontre Gratuit Corse Du Sud. dla zainteresowanych wklejam stronke WBC - krwinki białe, czyli leukocyty. Chronią organizm przed wrogami zewnętrznymi - bakteriami, wirusami, pierwotniakami. Dzielą się na trzy grupy - granulocyty, limfocyty i monocyty. Każda z nich walczy z innym rodzajem infekcji. U zdrowego niemowlęcia i małego dziecka liczba leukocytów może się wahać od 8 000 do 15 000 w mililitrze krwi. Wyższy poziom leukocytów wskazuje na stan zapalny w organizmie. Niższy może świadczyć o tym, że dziecko właśnie pzebyło jakąś, najczęściej wirusową, infekcję. Po kilku tygodniach poziom leukocytów powinien wrócić do normy, dlatego lekarz może zalecić powtórne badanie. RBC - krwinki czerwone, czyli erytrocyty. Są głównym składnikiem krwi, przenoszą tlen w organizmie. Powstają i dojrzewają w szpiku kostnym. Zawierają hemoglobinę, która nadaje im czerwoną barwę. U zdrowego niemowlęcia i małego dziecka powinno ich być od 3,5 do 5,4 mln/ml krwi. Niższy poziom erytrocytów świadczy o niedokrwistości. Wyższy może świadczyć o odwodnieniu. Jeśli maluch miał biegunkę, wymiotował i niewiele pił, jego krew gęstnieje - jest w niej więcej krwinek, a mniej osocza. Hgb lub Hb - hemoglobina. Jest nośnikiem tlenu. Wychwytuje go w płucach, a potem transportuje do wszystkich komórek organizmu. Jeśli jest jej za mało, do komórek dociera mniej tlenu, co może prowadzić do zaburzeń układu krążenia, oddychania i większej podatności na infekcje, braku apetytu i uczucia stałego zmęczenia. U zdrowego dziecka poziom hemoglobiny wynosi od 10 do 15 g/dl i w dużej mierze zależy od wieku (najniższy jest w miesiącu życia, gdyż szpik nie produkuje jeszcze odpowiedniej ilości erytrocytów, a kończą się zapasy z okresu płodowego). Jeśli poziom hemoglobiny spada poniżej normy, to dzieje się tak najczęściej z powodu niedoboru żelaza, czasem także witaminy B12 lub kwasu foliowego. Hct - hematokryt. Określa stosunek objętości krwinek czerwonych do objętości pełnej krwi. Najczęściej wyrażany jest w procentach. Norma dla niemowląt i małych dzieci wynosi 30-40%. Spadek poziomu hematokrytu może świadczyć o niedokrwistości, zaś podwyższony poziom - najczęściej o odwodnieniu. MCV - średnia objętość krwinki czerwonej. U zdrowego dziecka wynosi około 80 fl. Wartości niższe niż 70 fl są charakterystyczne dla niedoboru żelaza. Wyższe niż 100 fl mogą świadczyć o niedokrwistości wynikającej z niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego. MCH - średnia masa hemoglobiny w krwince. Norma to 24-30 g/dl. MCHC - średnie stężenie hemoglobiny w krwince. Parametry MCHC, MCH i MCV pomagają lekarzowi ustalić, czy niedokrwistość jest skutkiem niedoboru żelaza, kwasu foliowego czy witaminy B12, i rozpocząć leczenie. RDW - rozkład objętości krwinek czerwonych. Wyraża się go w procentach. Norma wynosi 11,5-14,5%. Podwyższone RDW przemawia za niedokrwistością z niedoboru żelaza. Plt - trombocyty, czyli płytki krwi. Są to najmniejsze komórki krwi reperujące uszkodzone naczynia - uszczelniają przerwaną ściankę i tworzą skrzep, który hamuje krwawienie. Inaczej każde skaleczenie mogłoby się skończyć śmiercią. Powinno ich być 150-300 tys./mm3 krwi. Najczęstszą przyczyną trombocytopenii, czyli niedoboru płytek i wynikającej stąd tak zwanej małopłytkowej skazy krwotocznej, są infekcje wirusowe, a przede wszystkim różyczka. Skaza małopłytkowa jest także częstym objawem białaczki. Ret - retikulocyty. Norma wynosi 1-13% (śr. 5%) powyżej 6. miesiąca życia. Niedojrzała postać krwinki czerwonej. Ich ilość pokazuje, z jaką szybkością szpik kostny produkuje nowe erytrocyty. Wysoki poziom retikulocytów wskazuje na szybkie odnawianie się krwinek czerwonych w szpiku, np. po krwotoku, w okresie leczenia niedokrwistości z niedoboru żelaza, w niedokrwistości hemolitycznej, czyli powstałej wskutek gwałtownego rozpadu krwinek czerwonych. Rozmaz krwi Jeśli lekarz nie potrafi ustalić, czy choroba dziecka ma podłoże wirusowe, czy bakteryjne, może zlecić zrobienie rozmazu krwi. Laborantka ocenia pod mikroskopem wygląd białych krwinek i ich liczbę. Wyniki podaje się w procentach. Granulocyty (Neut) - przeważają nad limfocytami przed 4. dniem życia i po 4 roku życia. Ich wysoki poziom świadczy zwykle o infekcji bakteryjnej, zwłaszcza jeśli towarzyszy mu podwyższona liczba krwinek białych pałeczkowatych (Band powyżej 5%). Limfocyty (Lymph) - dominują nad granulocytami między 4. dniem a 4 rokiem życia. Podwyższenie ich liczby lub znaczna przewaga nad granulocytami świadczy zwykle o infekcji wirusowej. Eozynofile, krwinki kwasochłonne (Eo) - ich podwyższony poziom (powyżej 4-5) może świadczyć o alergii lub o zakażeniu pasożytniczym. Ich zupełny brak obserwuje się w niektórych ciężkich infekcjach bakteryjnych, a podwyższenie poziomu - w okresie rekonwalescencji. Limfocyty atypowe w rozmazie krwi obwodowej wraz z podwyższonym poziomem leukocytów świadczą z reguły o mononukleozie zakaźnej. córka ma 8 miesięcy nabawila sie wirusowego niezytu jelitowo-zolodkowego miala trzy dni wysoka badania i okazalo sie ze ma anemie i niski poziom plytek krwi i powody do niepokoju? ~tomek Taki poziom płytek krwi jeszcze zabezpiecza dziecko przed zaburzeniami krzepnięcia, natomiast i tak znacznie odbiega on od normy. Dzieckiem powinien zająć się hematolog dziecięcy. Trzeba wykluczyć choroby szpiku u dziecka, niedobór kwasu foliowego i witaminy B12, a także hipersplenizm. ~medisa_pl Poważna sprawa. Jak najszybciej zgłoście się do hematologa dziecięcego. My z żoną też niedawno mieliśmy problem z córeczką, bo była bardzo blada i osłabiona i okazało się, że to przez niedokrwistość. Terminy na nfz były długie, więc poszliśmy do Certusa na konsultacje. Wizyta prywatna, ale trzeba im przyznać, że kadra specjalistów z górnej półki i co najważniejsze z doświadczeniem. Daj znać co z córeczką? ~Rafał » Zapytaj! Skomentuj! Witam. Ostatnio czuje sie ospała i przemęczona, mam chwilami zawroty glowy. Zrobilam sobie morfologię, która wyszla niepokojąca (oczywiście przed oczyma mam najgorszy scenariusz). Przeszlo trzy lata temu także robilam morfologię, wyniki były niemal identyczne jak mam teraz, ale nikt nie zasiał paniki w mojej głowie, wiec nie przejęłam sie zbytnio. Teraz niestety drżę ze strachu. Oto moje wyniki: leukocyty 2,6 (trzy lata temu 2,6) tys/ul [4-10] erytrocyty 4,4 (4,35) mln/ul [3,7 - 5,1] hemoglobina 13,8 (13,8) g/dl [12-16] hematokryt 40 (39) % [37-47] płytki krwi 135 oznaczono podwójnie (cokolwiek to znaczy) tys/ul [140-440], poprzednie badanie wykazalo 122 g/l [150-350]. Czekam na wizyte u hematologa, ale powoli sie rozsypuje ze strachu. Tłumaczę sobię, że jesli wyniki przez trzy lata nie pogorszyly się to chyba nie zawinę się zaraz z tego świata. Proszę o pomoc, bo to czekanie mnie wykończy. Leukopenia to stan obniżenia liczby leukocytów we krwi obwodowej poniżej 4000/μL. Przyczyny mogą być rozmaite, począwszy od niegroźnych przejściowych zaburzeń, aż po niebezpieczne choroby. Ustalenie, która subpopulacja leukocytów jest odpowiedzialna za leukopenię, szczegółowy wywiad kliniczny i dokładne badanie fizykalne stanowią podstawę postępowania. Co to jest leukopenia? Leukocyty czyli białe krwinki stanowią podstawowy element układu odpornościowego. Wśród leukocytów wyróżnia się agranulocyty – limfocyty i monocyty oraz granulocyty – neutrofile, eozynofile i bazofile. W prawidłowych warunkach, całkowita liczba leukocytów we krwi wynosi od 4000 do 10 000/μL. Zbyt niski poziom leukocytów (<4 tys./μL) to leukopenia. Przyczyny mogą być rozmaite, pamiętaj jednak, by nie poszukiwać ich samodzielnie. Interpretację ilości leukocytów zawsze rozpatruje się bowiem łącznie z analizą liczebności ich subpopulacji (limfocytów, monocytów, neutrofili, eozynofili i bazofili) i w oparciu o szczegółowy wywiad i badanie fizykalne pacjenta. Za niski poziom białych krwinek wymaga więc konsultacji lekarskiej. Leukopenia – diagnostyka Morfologia krwi to jedno z najbardziej podstawowych i najczęściej wykonywanych badań laboratoryjnych. Jest prosta do wykonania i niedroga, a wyniki pozwalają wstępnie ocenić ogólny stan zdrowia i ukierunkować ewentualną dalszą diagnostykę. Morfologia krwi z rozmazem polega na ilościowej i jakościowej analizie składu krwi obwodowej, w której ocenie podlegają czerwone krwinki, białe krwinki i płytki krwi. To właśnie dzięki temu badaniu, dowiesz się, że masz za mało leukocytów. Taki wynik stanowczo wymaga konsultacji z lekarzem, który zbierze wywiad i dokładnie Cię zbada. Ustalenie, która linia komórkowa jest przyczyną niedostatecznej ilości leukocytów będzie kluczowe w kontekście dalszego postępowania (w praktyce klinicznej, leukopenia najczęściej spowodowana jest neutropenią czyli spadkiem ilości neutrofili, ale przyczyną może być także limfocytopenia czyli spadek liczby limfocytów). Nie mniej ważna jest także analiza liczebności pozostałych elementów morfotycznych: krwinek czerwonych i płytek krwi. Kolejne kroki będą zależały od podejrzewanej przyczyny leukopenii. W większości przypadków, ewentualne pogłębienie diagnostyki będzie mogło być prowadzone w trybie ambulatoryjnym. Niemniej jednak, w niektórych sytuacjach, pacjent może wymagać pilnej diagnostyki i leczenia w warunkach szpitalnych. Potrzebne może okazać się wykonanie innych badań laboratoryjnych (np. ocena parametrów wątroby, nerek, test w kierunku zakażenia wirusem HIV) czy badanie szpiku kostnego. Leukopenia – przyczyny Przyczyny zbyt niskiej liczby białych krwinek są różnorakie. Najczęściej obserwuje się leukopenię wtórną w przebiegu infekcji wirusowych czy spowodowaną obecnością chorób ogólnoustrojowych. Czasem jest jedynie przejściowym zaburzeniem, o niewielkim znaczeniu klinicznym, innym razem może stanowić wyraz poważnej choroby. Warto pamiętać, że niewielki odsetek zdrowej populacji (około 5%) może mieć nieco mniej lub więcej leukocytów, niż uznano za normę i nie będzie to świadczyć o nieprawidłowości. Przyczyny leukopenii obejmują Przebycie ostrej infekcji wirusowej lub bakteryjnej, Choroby nowotworowe krwi i inne choroby szpiku kostnego (np. białaczka), Wpływ stosowania niektórych leków (np. cytostatyków, kortykosteroidów), Ciężkie niedożywienie i niedobory pokarmowe, Zaburzenia wrodzone, Choroby związane z powiększeniem śledziony (np. marskość wątroby), Choroby o podłożu autoimmunizacyjnym (np. toczeń rumieniowaty układowy), Niedobory immunologiczne, Stany po radio- lub chemioterapii, Zatrucia substancjami chemicznymi. Niskie leukocyty u dziecka, rozpatruje się w oparciu o objawy kliniczne oraz wiek małego pacjenta. Pamiętaj, że normy składu morfologicznego krwi są różne dla różnych grup wiekowych. Leukopenia u dziecka, często jest związana z zakażeniami lub chorobami autoimmunizacyjnymi, ale źródłem nieprawidłowości mogą być także choroby uwarunkowane genetycznie. Leukopenia – objawy Objawy, które towarzyszą leukopenii będą zależały od podłoża zaburzenia oraz wartości liczbowych poszczególnych subpopulacji leukocytów. Czasem leukopenia jest zupełnie przypadkowym znaleziskiem w morfologii krwi wykonanej profilaktycznie lub z innego powodu. Leukopenia może wiązać się z upośledzeniem odporności, a objawy obejmują wówczas zwiększoną podatność na wszelkie infekcje (nawracające zapalenia zatok, zapalenia płuc, anginy, zakażenia skóry), cięższe przechodzenie zakażeń, gorączkę czy zmiany w jamie ustnej (np. afty, owrzodzenia, uaktywnienie opryszczki). Leukopenia – leczenie i profilaktyka zakażeń W wielu przypadkach, leukopenia nie wymaga żadnego leczenia i ulega samoograniczeniu (np. po infekcjach), a najważniejsza jest terapia choroby podstawowej (np. autoimmunizacyjnej). Niemniej jednak, w niektórych sytuacjach leczenie jest konieczne, czasami w warunkach oddziału szpitalnego (szczególnie niebezpiecznym stanem jest agranulocytoza czyli zagrażający życiu spadek liczby granulocytów.) Możliwym postępowaniem jest np. zastosowanie czynników wzrostu G-CSF czy antybiotykoterapii profilaktycznej. Najprostsza profilaktyka zakażeń w przypadku leukopenii polega na zachowaniu higieny rąk i jamy ustnej oraz unikaniu skupisk ludzi. W uzasadnionych przypadkach może okazać się konieczna niemal całkowita izolacja. Czasami trzeba będzie też przerwać leczenie preparatami, których efektem niepożądanym są niskie leukocyty. Dieta, którą stosujesz, powinna być zbilansowana i bogata w warzywa i owoce. Ważna jest dbałość o odpowiednią obróbkę termiczną, przestrzeganie zasad higieny w przygotowywaniu posiłków oraz unikanie niektórych produktów (np. surowego mięsa czy niepasteryzowanej żywności). Pamiętaj, że morfologię krwi i inne potrzebne badania laboratoryjne możesz wykonać w DIAGNOSTYCE. Bibliografia: „Podejście diagnostyczne do pacjenta z izolowaną leukopenią” – K. Sułek, W. Sawicki – „Neutropenia dorosłych jako istotny problem diagnostyczny” – P. Stefaniuk, A. Szymczyk, M. Podhorecka

niskie płytki krwi u dziecka forum