Kliknij tutaj --> 🪐 zadaniowy czas pracy wzór porozumienia

Zadaniowy czas pracy nie polega na tym, że pracownik przychodzi do pracy, kiedy chce, pracuje tyle godzin, ile chce, i opuszcza pracę, kiedy chce. Nie ma co prawda ścisłych godzin pracy, wiążą go jednak przydzielone zadania, które powinien wykonać w okresie rozliczeniowym (wyrok SN z 22 września 2020 r., I PK 126/19). zadaniowy system czasu pracy, zarządzanie zakładem pracy przez pracownika w imieniu swojego pracodawcy. Generowanie listy obecności w systemie wFirma.pl. Dobrze sporządzana lista obecności, to podstawa do poprawnego rozliczania czasu pracy. Warto zatem skorzystać z narzędzi, które wspomagają ewidencjonowanie pracy osób zatrudnionych w Zgodnie z nim zadaniowy czas pracy polega na tym, że pracodawca rozlicza pracownika z zadań, które wykonał podwładny, a nie z liczby godzin, którą poświęcił na ich wypełnianie. Jest to więc system nastawiony na efekty i ilość obowiązków zawodowych, a nie na czas pracy. Mówiąc jeszcze prościej, zadaniowy tryb pracy polega na Systemu przerywanego czasu pracy nie wolno łączyć z innymi systemami, w których przewidziano możliwość przedłużenia dobowego wymiaru czasu pracy ponad podstawową normę. Zadaniowy czas pracy. Zgodnie z art. 140 kp uzasadnieniem wprowadzenia systemu zadaniowego czasu pracy są następujące uwarunkowania: Wymiar czasu pracy pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mo że zosta ć przedłu żony do 12 godzin na dob ę, w równowa żnym systemie czasu pracy. § 18 Czas pracy kierowców reguluj ą odr ębne przepisy. § 19 Dla pracowników, o których mowa w § 14 ust. 1 i 2, ustala si ę okres rozliczeniowy czasu pracy – trzy miesi ące. § 20 1. Site De Rencontre Gratuit Corse Du Sud. Pytanie pochodzi z programu Serwis Prawa Pacy i Ubezpieczeń powinna być skonstruowana umowa o pracę dla asystenta rodziny w systemie zadaniowego czasu pracy?OdpowiedźUmowa o pracę w zadaniowym systemie czasu pracy z formalnego punktu widzenia nie różni się w sposób istotny od standardowej umowy o pracę. W tym przypadku, warto jednak zwrócić szczególną uwagę na pewne elementy, takie jak: miejsce wykonywania pracy, czas pracy i zadania Mając powyższe na uwadze, należy pamiętać o pewnych istotnych wykonywania pracy, ze względu na charakter pracy, powinno być z reguły określone jako pewien obszar administracyjny, tj. teren gminy, do czasu pracy, to brak określenia ścisłych ram czasowych pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy nie oznacza jednak, że możliwe jest nadużywanie zadaniowego systemu czasu pracy w celu powierzenia pracownikowi znacznie szerszego zakresu zadań, niż byłoby to możliwe w systemie godzinowym. Zadaniowy system czasu pracy nie oznacza bowiem, że pracownika obowiązuje tzw. "nienormowany czas pracy". Określenie zadań powinno się odbyć już przy zawieraniu umowy o pracę. Nie jest czasem pracy ani wymiarem zadań sytuacja, gdy pracodawca zleca pracownikowi na bieżąco zadania do wykonania. Powierzone zadania powinny być możliwe do wykonania przez pracownika w normalnym czasie pracy, tj. nieprzekraczającym ośmiu godzin na dobę i średnio 40 godzin tygodniowo (wymiar czasu pracy wynikający z art. 129 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy; tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Pracownika dotyczy także 11-godzinny odpoczynek dobowy, 35-godzinny odpoczynek tygodniowy oraz zasada 5-dniowego tygodnia dla pracowników zatrudnionych w tym systemie powinny być tak ustalone i skonkretyzowane, aby ich wykonanie było możliwe bez konieczności przekraczania dziennych norm czasu pracy. Nie ma natomiast wątpliwości co do tego, że pracodawca może nakazać pracownikowi częściowe wykonanie zadań w miejscu przez niego wyznaczonym (w tym w zakładzie pracy). Generalnie wyznaczanie zadań powinno się odbywać po porozumieniu z pracownikiem. W praktyce oznacza to potrzebę konsensusu w sprawie wymiaru zadań. Brak porozumienia nie powoduje jednak nieskuteczności ustanowienia zadaniowego czasu pracy. Przyjmuje się jednak, że sankcją za brak porozumienia, jest konieczność (w razie sporu) wykazania przez pracodawcę, że powierzone zadania były możliwe do wykonania w granicach norm czasu pracy określonych w art. 129 pochodzi z programu Serwis Prawa Pacy i Ubezpieczeń Społecznych. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją, albo miejscem wykonywania pracy może być stosowany system zadaniowego czasu pracy. Zadaniowy system czasu pracy został uregulowany w art. 140 Kodeksu pracy zgodnie z którym, warunkiem wprowadzenia zadaniowego czasu pracy jest uprzednie porozumienie pracodawcy z pracownikiem i uzgodnienie czasu niezbędnego do wykonania powierzonych zadań. Jeżeli nie zostanie uzgodniony czas pracy niezbędny do wykonania zadań, pracodawca nie może wprowadzić zadaniowego czasu pracy. Decyzja o wprowadzeniu zadaniowego czasu pracy należy do pracodawcy, co oznacza, że pracodawca nie ma obowiązku wprowadzania tego systemu czasu pracy, pomimo wcześniejszego uzgodnienia czasu przez pracodawcę do wykonania powierzonych do zasady pracownikowi objętemu zadaniowym czasem pracy nie przysługują ustalając zadania musi pamiętać, że powinny być one ustalone w taki sposób by było możliwe ich wykonanie. Zakres zadań może być ustalony w regulaminie pracy, umowie, układzie zbiorowym pracy oraz w innym odrębnym dokumencie. Zadaniowy system czasu pracy jest najczęściej stosowany w sytuacji, gdy pracodawca nie może na bieżąco kontrolować naszej pracy. Warto również podkreślić, że dla pracowników objętych zadaniowym systemem czasu pracy nie prowadzi się ewidencji czasu pracy. Zobacz również: Czas pracyPodstawa prawna:Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21 poz. 94) Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie. przypadku, gdy pracownik przyjdzie do pracy w kolejnym dniu na wcześniejszą godzinę niż w poprzednim dniu, uważa się, że podjął pracę w kolejnej dobie pracowniczej. Powstają więc nadgodziny, które trzeba zrekompensować. Wszystkie te ograniczenia nie mają jednak znaczenia, gdy pracodawca wprowadzi tzw. ruchomy czas pracy. Należy jedynie pamiętać o prawidłowej procedurze jego wprowadzania, ponieważ inspekcja pracy wciąż odnotowuje liczne błędy pracodawców w tym czas pracy - dla wszystkich i niemal w każdych warunkach Ruchomy czas pracy nie jest odrębnym systemem czasu pracy, tylko szczególnym sposobem rozplanowania godzin pracy w rozkładzie. Można więc go stosować w różnych systemach czasu pracy (podstawowym, równoważnym itd.), a także przy niepełnym etacie. Jedynie jego stosowanie w systemie zadaniowego czasu pracy nie miałoby sensu (a wręcz mogłoby być pewną sprzecznością), jako że w tym systemie zasadniczo pracownik sam decyduje o godzinach wykonywania swoich obowiązków i nie występują problemy z dobą pracowniczą. Ruchomy czas pracy jest dopuszczalny nawet wobec osób, których nie wolno zatrudniać w nadgodzinach (albo którym można polecać pracę nadliczbową tylko po uzyskaniu ich zgody). Chodzi tu np. o pracownice w ciąży czy osoby zajmujące się dzieckiem do lat 4. albo pracowników niepełnosprawnych. Ruchomy czas pracy - częściowo zmienny, częściowo sztywny Nie ma też przeszkód, aby ruchomy czas pracy stosować tylko w ograniczonym zakresie. Można go np. dopuścić tylko w niektóre dni albo wyłącznie w konkretnych okresach rozliczeniowych. Można również nie obejmować nim całej firmy, a jedynie niektóre komórki czy działy, np. te, w których ruchome godziny pracy nie zaburzą normalnego wykonywania obowiązków. W każdym z tych przypadków wprowadzenie choćby częściowego ruchomego czasu pracy wymaga jednak zgody związków lub przedstawicieli pracowników albo wniosku osoby zainteresowanej. Uwaga: Jeśli ruchomy czas pracy ma dotyczyć tylko pracowników produkcji, a delegaci załogi są np. pracownikami biurowymi i ich to nie dotyczy, to mimo tego konsultacja w mojej ocenie jest ważna (oczywiście zakładając, że produkcyjni też mogli zgłaszać kandydatów i głosować). Przepisy są tak skonstruowane, że nie nakazują, aby przedstawiciele załogi byli z tej samej grupy pracowników, której ma dotyczyć zawierane porozumienie. Wprowadzenie ruchomego czasu pracy Ruchomy czas pracy (poza przypadkiem wprowadzenia na wniosek pracownika) można wprowadzić tylko na 2 sposoby: w układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi (jeśli nie da się uzgodnić go ze wszystkimi związkami, wystarczy porozumieć się z organizacjami reprezentatywnymi w rozumieniu art. 24125a Kodeksu pracy) albo w porozumieniu z przedstawicielami pracowników, wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy – jeżeli u pracodawcy nie działają związki. Przepisy nie regulują procedury, w jakiej należy wyłaniać przedstawicieli pracowników. Aby jednak ich wybór był rzeczywisty, a nie fikcyjny, należy umożliwić wszystkim pracownikom (lub grupom pracowników) zgłaszanie kandydatów, a następnie całej załodze oddanie głosu na swojego reprezentanta. Nie ma przeszkód, aby reprezentantem był np. pracownik działu kadr, jeśli został wyłoniony z zachowaniem wskazanych wyżej zasad. Ruchomy czas pracy – wzór zapisu w regulaminie pracy § 1. Na wniosek pracownika może być do niego stosowana ruchoma organizacja czasu pracy. We wniosku pracownik zobowiązany jest przedstawić przedział czasowy, w którym będzie rozpoczynał i kończył pracę.§ 2. Wniosek pracownika musi uwzględniać godzinę rozpoczęcia pracy przypadającą w godzinach i zakończenia pracy po przepracowaniu 8 godzin od jej rozpoczęcia.§ 3. Pracodawca ma prawo nie zgodzić się na proponowany przez pracownika wniosek albo uzależnić swoją zgodę od przedstawienia innych godzin pracy. Autorem odpowiedzi jest: Joanna Kaleta Pracodawca, którego pracownicy wykonują pracę poza zakładem pracy, może rozważyć wprowadzenie dla nich zadaniowego systemu czasu pracy. W takim systemie pracodawca rozlicza pracownika z wykonanych zadań i nie musi rejestrować jego godzin pracy. Dla pracowników praca w zadaniowym systemie czasu pracy jest z reguły korzystna, ponieważ mogą oni wykonywać pracę w elastycznym rozkładzie czasu może pracować w zadaniowym systemie czasu pracyZadaniowy czas pracy może zostać wprowadzony w 3 przypadkach:gdy uzasadnia to rodzaj pracy,gdy jest to uzasadnione organizacją pracy,gdy jest to uzasadnione miejscem wykonywania zastosować zadaniowy czas pracy, nie muszą być spełnione łącznie wszystkie wymienione wyżej warunki. Wystarczy, że spełniony zostanie tylko jeden ze wskazanych przypadków. Zadaniowy czas pracy jest wprowadzany zwykle przy wykonywaniu pracy, w której nie jest konieczna stała obecność pracownika w zakładzie pracy i współdziałanie pracownika z pracodawcą oraz z innymi pracownikami. Wprowadzenie zadaniowego czasu pracy jest uzasadnione w takich przypadkach, w których nie można z góry określić czasu potrzebnego do wykonania zadań przez pracownika lub nie można precyzyjnie określić pory dnia, w której praca powinna być wykonana. Chodzi tu o takie stanowiska pracy, na których pracownicy wykonują pracę samodzielnie, bez konieczności konsultacji swojej pracy z innymi pracownikami. Samodzielność wykonywania pracy oznacza, że pracownik decyduje, kiedy w danej porze dnia oraz tygodnia wykona swoje zadania. Wynika to z faktu, że zadaniowy czas pracy dotyczy stanowisk pracy, na których efekty pracy są uzależnione od wielu czynników zewnętrznych, np. od warunków atmosferycznych czy kontaktów z że w zadaniowym czasie pracy pracownik samodzielnie decyduje, kiedy ma wykonać zadanie, nie oznacza braku podporządkowania się pracodawcy i jego ewentualnym poleceniom w tym zakresie. Pracownik zawsze bowiem musi podporządkować się poleceniom pracodawcy, ponieważ takie podporządkowanie wynika z istoty stosunku pracy (art. 22 § 1 Kodeksu pracy).Wprowadzenie zadaniowego czasy pracy jest możliwie na stanowiskach, na których nie jest konieczne lub jest niemożliwe dokładne określenie godzin pracy. W takim przypadku nie można kontrolować dokładnie czasu pracy, czyli ma to miejsce wówczas, gdy pracownik pracuje w terenie lub w prawa jest wprowadzenie dla pracownika zadaniowego czasu pracy, jeśli wiadomo, że dane zadania nie mogą być wykonane w normalnym czasie pracy, tj. w czasie 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin tygodniowo. Taka sytuacja stanowi obejście zarówno przepisu dotyczącego zadaniowego czasu pracy, jak i przepisów o rekompensacie pracy w godzinach nadliczbowych. WAŻNE!Zadaniowy czas pracy nie może zostać wprowadzony, jeżeli w góry wiadomo, że pracownik nie będzie mógł wykonać powierzonych zadań w normalnym czasie wprowadzić zadaniowy czas pracy, nie wystarczy samo nazwanie systemu czasu pracy pracownika zadaniowym czasem pracy. Wprowadzenie takiego systemu musi bowiem nastąpić przez określenie zadań pracownika np. w umowie o pracę, przy czym chodzi tu nie tylko o zadanie realizowane w danym momencie, ale również o takie, które może zostać zrealizowane w przyszłości. PRZYKŁAD Pracodawca zapisał w umowie o pracę, że wymiar czasu pracy dla pracownika pracującego w systemie zadaniowego czasu pracy zależy od uzyskania określonej wartości sprzedaży produktów oferowanych przez firmę. Taki zapis jest niezgodny z prawem. Zadaniowy czas pracy nie może być stosowany z innych powodów niż wskazane w Kodeksie pracy. Jak podkreślił Sąd Najwyższy w wyroku z 15 listopada 2006 r. (I PK 117/06, OSNP 2007/21–22/310), nie jest dopuszczalne w ramach zadaniowego czasu pracy wskazanie osiągnięcia określonego rezultatu ekonomicznego, np. wartości sprzedaży, jako podstawy wymiaru czasu pracy, ponieważ oznaczałoby to przeniesienie na pracownika ryzyka działalności gospodarczej. Możliwość ustanowienia zadaniowego czasu pracy istnieje wówczas, gdy czynności wykonywane przez pracownika mają charakter skonkretyzowany, zamknięty i powtarzający się, co podkreślił Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 5 lutego 2008 r. (II PK 148/07, OSNP 2009/7–8/93). Oznacza to, że jeżeli pracownik wykonuje codziennie, w określonym przez pracodawcę czasie polecenia swego przełożonego, to bez względu na stosowaną nazwę nie można przyjąć, aby jego czas pracy określały zadania (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z 4 sierpnia 1999 r., I PKN 181/99, OSNP 2000/22/810).Porozumienie o wprowadzeniu zadaniowego czasu pracyPrzepisy wymagają, aby pracodawca przed wprowadzeniem zadaniowego czasu pracy porozumiał się z pracownikiem co do czasu niezbędnego do wykonania powierzonych mu w związku z tym pytanie, czy to porozumienie oznacza konieczność uzyskania zgody pracownika czy tylko jego stanowiska w tej sprawie. W wyroku 5 lutego 2008 r. (II PK 148/07, OSNP 2009/7–8/93) Sąd Najwyższy orzekł, że wynikające z art. 140 wymaganie „porozumienia” z pracownikiem nie oznacza uzgodnienia, lecz konsultację. Brak takiego porozumienia nie powoduje nieskuteczności ustanowienia zadaniowego systemu czasu pracy, ale w razie sporu rodzi po stronie pracodawcy obowiązek wykazania, że powierzone pracownikowi zadania były możliwe do wykonania w granicach norm czasu pracy określonych w art. 129 WAŻNE!Porozumienie z pracownikiem o wprowadzeniu zadaniowego czasu pracy ma charakter niewiążącej konsekwencji należy przyjąć, że pracodawca musi skonsultować zamiar wprowadzenia zadaniowego czasu pracy z pracownikiem, ale zgoda pracownika nie jest wymagana dla skuteczności zastosowania takiego systemu czasu pracy. W praktyce niespełnienie wymogu konsultacji z pracownikiem zamiaru wprowadzenia zadaniowego czasu pracy oraz zastosowanie tego systemu wbrew opinii pracownika nie oznacza nieskuteczności wprowadzenia zadaniowego czasu pracy. W razie sporu to pracodawca będzie musiał wykazać, że powierzał pracownikowi zadania możliwe do wykonania w normalnym wymiarze czasu nie przewidują żadnej formy, w jakiej powinno być dokonane wskazane porozumienie. Do celów dowodowych można te ustalenia sporządzić w formie pisemnej, na wypadek ewentualnego sporu z wprowadzania zadaniowego czasu pracyZadaniowy system czasu pracy może być wprowadzony przez pracodawcę dla jednego pracownika lub grupy albo grup i rozkłady czasu pracy oraz przyjęte okresy rozliczeniowe czasu pracy ustala się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w obwieszczeniu, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest zobowiązany do ustalenia regulaminu pracy (art. 150 § 1 Kodeksu pracy). Powyższe sposoby dotyczą także wprowadzania zadaniowego czasu formą wprowadzenia zadaniowego czasu pracy jest obwieszczenie pracodawcy. Do wejścia w życie obwieszczenia stosuje się przepis dotyczący wejścia w życie regulaminu pracy (art. 150 § 4 Kodeksu pracy), co oznacza, że obwieszczenie wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników, w sposób przyjęty u danego pracodawcy, np. przez wywieszenie na tablicy ogłoszeń, poinformowanie pracowników e-mailem lub przez wewnętrzny firmowy system intranet. Obwieszczenie nie wymaga żadnych konsultacji ani uzgodnień z organizacją związkową lub przedstawicielami dość łatwym sposobem wprowadzenia zadaniowego systemu czasu pracy jest jego wprowadzenie w regulaminie pracy. Postanowienia dotyczące zadaniowego czasu pracy zawarte w regulaminie pracy łatwiej jest bowiem zmienić niż postanowienia zawarte w układzie zbiorowym pracy. Regulamin pracy zawiera informacje dotyczące: organizacji pracy, terminu, miejsca, czasu i częstotliwości wypłaty wynagrodzenia, a także informacje dotyczące systemów i rozkładów czasu pracy oraz przyjętych okresów rozliczeniowych czasu pracy (art. 1041 § 1 Kodeksu pracy).Regulamin pracy ustala pracodawca w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową, jeżeli taka działa w zakładzie. Pracodawca wprowadza samodzielnie regulamin pracy, gdy:nie uzgodni treści regulaminu pracy z organizacją związkową w terminie przyjętym przez strony,u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja pracy wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników, w sposób przyjęty u danego pracodawcy (art. 1043 § 1 Kodeksu pracy).Jeżeli zadaniowy system czasu pracy będzie dotyczył większej liczby pracowników, a u pracodawcy działają związki zawodowe, ten system czasu pracy może być wprowadzony w układzie zbiorowym pracy. Wprowadzenie układu zbiorowego wymaga dość skomplikowanej procedury, ponieważ do jego uchwalenia dochodzi w drodze rokowań ze związkami zawodowymi, a następnie układ podlega wpisowi do rejestru prowadzonego dla:układów ponadzakładowych przez ministra pracy,układów zakładowych przez właściwego okręgowego inspektora Kodeksu pracy nie przewidują umowy o pracę jako formy wprowadzania wobec pracownika zadaniowego systemu czasu pracy, ale taka forma jest także możliwa. Wprowadzenie zadaniowego systemu czasu pracy do umowy o pracę jest mało praktykowane z uwagi na ewentualne późniejsze dokonywanie zmian w postanowieniach umowy. Jeśli zatem do umowy o pracę zostanie wpisany zadaniowy system czasu pracy i nastąpi konieczność późniejszej zmiany systemu czasu pracy, należy tego dokonać:na podstawie zmiany umowy z drodze porozumienia pracownika i pracodawcy,w drodze wypowiedzenia pracy w systemie zadaniowymWymiar czasu pracy pracownika w systemie zadaniowym powinien być ustalony w taki sposób, aby pracownik mógł wykonać zadania w normach czasu pracy, czyli w 8 godzinach na dobę i przeciętnie w 40 godzinach tygodniowo w ramach przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy. Jednocześnie, w razie wątpliwości w tym zakresie, pracodawca ma obowiązek wykazać, że powierzał pracownikowi zadania możliwe do wykonania w czasie pracy, który wynika z norm określonych w Kodeksie pracy, co podkreślił Sąd Najwyższy w wyroku z 15 marca 2006 r. (II PK 165/05, OSNP 2007/5–6/69).Jeśli zatem pracodawca wyznaczy pracownikowi zadania, których pracownik nie jest w stanie wykonać w normalnym czasie pracy, oznacza to wykonywanie pracy w czasie przekraczającym normy czasu pracy, a pracownik może domagać się zapłaty wynagrodzenia za pracę w godzinach sprawdzić, czy doszło do naruszenia przepisów o czasie pracy, a tym samym czy wystąpiła praca w godzinach nadliczbowych, należy przede wszystkim ustalić, czy pracownika rzeczywiście dotyczy zadaniowy czas pracy, a to oznacza sprawdzenie, czy zostały spełnione warunki wprowadzenia tego systemu czasu pracy. Następnie należy ustalić rozmiar powierzonych pracownikowi zadań oraz możliwość ich wykonania w ramach norm czasu pracy. PRZYKŁADFirma zatrudniła pracownika na pół etatu w zadaniowym systemie czasu pracy. W przypadku ustalenia w umowie o pracę, że pracownik będzie pracował na 1/2 etatu, wymiar zadań musi być proporcjonalny do wymiaru etatu i możliwy do wykonania w czasie przypadającym na tę część jest podwyższenie stawki wynagrodzenia pracownikowi niepełnosprawnemu, zatrudnionemu w zadaniowym systemie czasu pracy, zamiast obniżenia wymiaru zadań w sposób pozwalający na ich wykonanie w obowiązującym go wymiarze czasu pracy, co podkreślił Sąd Najwyższy wyroku z 24 marca 2000 r. (I PKN 553/99, OSNP 2001/15/484).W ramach zadaniowego czasu pracy pracodawca musi zagwarantować pracownikowi wykonującemu pracę w tym systemie minimalny nieprzerwany odpoczynek dobowy, tj. co najmniej 11 godzin czasu wolnego między zakończeniem pracy a jej rozpoczęciem (art. 132 Kodeksu pracy) oraz minimalny 35-godzinny nieprzerwany odpoczynek tygodniowy (art. 133 Kodeksu pracy). Pracodawca musi także przestrzegać przepisów o czasie pracy w niedziele i święta (art. 1519-art. 15112 Kodeksu pracy).Urlop wypoczynkowy w zadaniowym czasie pracyW przypadku pracowników pracujących w zadaniowym systemie czasu pracy urlop wypoczynkowy przysługuje na takich samych zasadach, jak dla innych pracowników. Udzielenie urlopu wypoczynkowego wiąże się w tym przypadku ze zmniejszeniem wymiaru zadań, które w danym miesiącu pracownik powinien wykonać. PRZYKŁAD Księgowa jest zatrudniona w firmie na pełny etat w zadaniowym systemie czasu pracy. Przysługuje jej 20 dni urlopu wypoczynkowego. W styczniu br. wykorzystała 2 dni urlopu. W tym przypadku pracodawca powinien odpisać z puli urlopowej pracownicy po 8 godzin za każdy dzień urlopu, ponieważ tyle wynosi jej dobowa norma czasu pracy. Ponadto w miesiącu, w którym księgowa wykorzystuje urlop wypoczynkowy, pracodawca powinien zmniejszyć pracownicy wymiar zadań do wykonania o czas, w którym korzystała z urlopu wypoczynkowego, czyli o 16 godzin. Ewidencjonowanie godzin pracyZadaniowy czas pracy polega na rozliczaniu pracownika z realizacji powierzonych mu zadań. Pracownik sam decyduje, w jakim czasie w dobie i w tygodniu wykona powierzone zadanie. Podlega to sprawdzeniu przez pracodawcę terminu wykonania powierzonego zadania. Z tego względu wobec pracowników objętych zadaniowym czasem pracy nie ewidencjonuje się godzin pracy (art. 149 § 2 Kodeksu pracy).Pracodawca jest jednak zobowiązany zawsze prowadzić ewidencję czasu pracy takich pracowników, obejmującą okresy urlopów wypoczynkowych, urlopów bezpłatnych, okresy niezdolności do pracy z powodu choroby czas pracy kierowcówW stosunku do kierowców obowiązują szczególne przepisy dotyczące zadaniowego czasu pracy. Do kierowców wykonujących przewóz drogowy może być stosowany zadaniowy czas pracy w przypadkach uzasadnionych rodzajem wykonywanych przewozów lub ich szczególną tym systemie zadania przewozowe ustala pracodawca w takim wymiarze, aby mogły być wykonane w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy w ramach 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie dłuższym niż 4 miesiące, oraz przy zachowaniu przepisów dotyczących przerw przeznaczonych na odpoczynek i okresów odpoczynku (art. 17 ustawy o czasie pracy kierowców). Rozkład czasu pracy w okresie wykonywania danego zadania przewozowego ustala i zalety stosowania zadaniowego czasu pracyZadaniowy czas pracy ma swoje plusy i minusy. Jeżeli jednak ze względu na specyfikę zakładu możliwe jest jego wprowadzenie, to warto się na to i zalety stosowania zadaniowego czasu pracy dla pracodawców Zalety systemu zadaniowego Wady systemu zadaniowego ● możliwość pracy w elastycznym rozkładzie czasu pracy, ● możliwość wykonywania pracy niezależnie od normalnego czasu funkcjonowania zakładu pracy, ● brak konieczności określenia godzin rozpoczynania i zakończenia pracy, ● możliwość swobodnego wyboru miejsca wykonania pracy (firma, mieszkanie pracownika, inne miejsce), ● brak ewidencji godzin pracy pracownika. ● brak pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w określonych dniach i godzinach, ● brak możliwości konsultowania się pracownika podczas pracy ze współpracownikami oraz z pracodawcą z uwagi na rozliczanie realizacji zadania, ● możliwość swobodnego decydowania przez pracownika o porze dnia i tygodnia wykonania pracy, ● ograniczone możliwości stosowania zadaniowego czasu pracy (nie może być wprowadzony wszędzie tam, gdzie jest wymagana ścisła współpraca pracownika z pracodawcą i innymi pracownikami oraz w przypadku pracowników świadczących pracę w jednym miejscu i czasie pod kierownictwem pracodawcy), ● wykonywanie zadań realizowanych w ramach zdaniowego czasu pracy jest często uzależnione od warunków zewnętrznych, np. od warunków atmosferycznych, czy osób trzecich (kontrahentów). Podstawa prawna:art. 22 § 1, art. 1041 § 1, art. 1042, art. 1043, art. 129, art. 132, art. 133, art. 140, art. 149 § 2, art. 150, art. 1519–15112, art. 24111 Kodeksu pracy,art. 17 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców ( Nr 92, poz. 879 ze zm.). Bez względu na to, czy pracownik wykonuje zadania na miejscu czy w ramach zadaniowego czasu pracy obowiązują go standardowe dla etatu normy czasu pracy. unsplashZadaniowy czas pracy to narzędzie chętnie stosowane przez pracodawców tam, gdzie to możliwe. Jest też grupa pracowników, która bardzo sobie ceni taki tryb wykonywania obowiązków zawodowych. Na czym polega zadaniowy czas pracy? Zadaniowy czas pracy to nic innego jak elastyczny system pracy, który zdefiniowany jest przez zadania, które ma wykonać pracownik, a nie czas, który ma na ich wykonanie czas pracy – kiedy można go stosować?Zadaniowy czas pracy jako forma wykonywania zadań jest popularna, ale nie zawsze, nie wszędzie i nie każdy będzie mógł z niej skorzystać. Zadaniowy czas pracy powoduje, że to nie na pracodawcy, a na pracowniku ciąży obowiązek zorganizowania sobie czasu pracy, systemu wykonywania zadań i rozliczania się z nich. Dla osób, które potrafią same się zorganizować, są zdyscyplinowane i obowiązkowe taki system oznacza same korzyści. Mogą one tak zaplanować sobie tydzień pracy by na przykład przez trzy dni pracować po kilkanaście godzin, by później korzystać z „luźniejszego” dnia lub w ogóle nie pracować. Warto przeczytać:Jaką pracę można wykonywać przez Internet?Pracodawca nie ma obowiązku kontrolowania czy pracownik faktycznie w danym dniu wykonuje zadania czy robi coś innego. Z punktu widzenia pracodawcy istotne jest, by pracownik wywiązał się z zadania w wyznaczonym na jego wykonanie czasie. I z tego będzie pracownika kogo zadaniowy czas pracy?Teoretycznie zadaniowy czas pracy może zostać zaproponowany każdemu pracownikowi na każdym stanowisku. Wystarczy, że jego praca nie wiąże się z koniecznością wykonywania zadań w stałej porze, zwykle – w tym samym miejscu. Najczęściej jednak proponowana jest pracownikom wykonującym szczególne zadania i zatrudnionych na specyficznych stanowiskach. I tak w trybie zadaniowego czasu pracy zadania wykonywać mogą przedstawiciele wolnych zawodów, a także dziennikarze, graficy komputerowi, informatycy. W ich wypadku zadanie może być wykonane o dowolnej porze dnia i nocy i nie ma konieczności „ściągania ich” do siedziby firmy. Pracujący w zawodach kreatywnych sami ustalają dla siebie rozpoczęcie i zakończenie dnia pracy. Zadaniowy czas pracy często proponowany jest również przedstawicielom handlowym. Trudno bowiem kontrolować czas ich pracy, o wiele łatwiej oceniać i analizować rezultaty ich działań. Praca zadaniowa może być wykonywana również na stanowiskach, które nie wymagają interakcji z innymi pracownikami, a zadania mogą być wykonywane samodzielnie przez pracownika. Taka organizacja pracy wykorzystywana jest także wtedy, gdy w ciągu roku zapotrzebowanie na pracę jest ogromnie różnicowane i zależne od liczby podpisanych umów i realizowanych czas pracy – wzór umowyInformacja o wprowadzeniu zadaniowego systemu pracy powinna znaleźć się w układzie zbiorowym pracy albo regulaminie pracy. Można też w samej umowie o pracę zawrzeć zasady wykonywania pracy w trybie zadaniowym. W każdym z wypadków pracodawca powinien dokładnie sprecyzować listę i charakter zadań do wykonania w określonym czasie. Powinien to zrobić w sposób zindywidualizowany. 10 branż, w których Polacy najczęściej zmieniają pracę Dla przykładu, wyliczając zadania np. dla akwizytorów musi wziąć pod uwagę obszar na jakim ma działać sprzedawca, inaczej rozliczy się osobę, która sprzedaż prowadzi na terenie dużego miasta, a inaczej akwizytora, który towar sprzedawał będzie w małych, rozrzuconych po terenie powiatu miejscowościach. Istotne jest to, że za każdym razem zakres zadań powinien być wprowadzony w porozumieniu z pracownikiem, który ma je wykonać. Nie oznacza to jednak, że ewentualny sprzeciw pracownika jest w stanie zatrzymać wprowadzenie dla jego stanowiska zadaniowego czasu pracy. Zadaniowy czas pracy – umowa o pracęUmowa o pracę w trybie zadaniowym różni się nieco od tradycyjnej umowy o pracę. Dotyczy to na przykład punktu umowy, w którym wpisuje się zazwyczaj miejsce wykonywania pracy (nie ma tu wpisu ze wskazaniem adresu siedziby pracodawcy i wykonywaniu obowiązków pod nadzorem w określonych godzinach). W punkcie dotyczącym wynagrodzenia mogą zostać zawarte zasady wynagradzania oparte o system prowizyjny czy akordowy (nie oznacza to jednak, że pracownika na umowie z zadaniowym czasem pracy nie dotyczą nadgodziny i i wynagrodzenie za nie). W umowie o pracę muszą być wskazane konkretne czynności zadania do wykonania. Nie jest dopuszczalna sytuacja, w której obowiązki nakładane na pracownika są doraźnie, wyznaczane co dzień lub kilka dni). W umowie o pracę w trybie zadaniowym mogą być również zawarte klauzule o zakazie czas pracy - najczęstsze problemyNajwiększym problemem po stronie pracodawców, którzy proponują pracownikom wykonywanie obowiązków w trybie zadaniowym jest ewidencja czasu pracy. Bo nawet jeśli czas pracy określany jest zadaniami do wykonania to nie oznacza to, że przepisy Kodeksu pracy - dotyczące godzin nadliczbowych i urlopów - nie obowiązują. Roboty pozbawią nas pracy? W tych branżach pracownicy boją s... Bez względu na to, czy pracownik wykonuje zadania na miejscu czy w ramach zadaniowego czasu pracy obowiązują go standardowe dla etatu normy czasu pracy. Przy pracy 5 dni w tygodniu to 40 godzin tygodniowo przy ośmiogodzinnym dniu pracy. Oznacza to, że jeśli zadania ciążące na pracowniku nie są możliwe do wykonania w standardowym czasie pracy, pracownik ten będzie mógł domagać się wynagrodzenia za pracę w nadgodzinach. I to mimo tego, że nie ma właściwie żadnych wytycznych, które podpowiedziałyby pracodawcy, jak wyliczyć zadaniowy czas pracy, by pracownik zmieścił się z wykonaniem obowiązków w pracowniczej czas pracy a urlop wypoczynkowyTak jak pracownik wykonując obowiązki w trybie zadaniowym musi mieścić się w tygodniowym czasie pracy odpowiednim dla etatu, tak również ma prawo - podobnie jak pracownik wykonujący zadania w siedzibie firmie - do urlopu wypoczynkowego. I tak pracownik ze stażem zatrudnienia krótszym niż dziesięć lat ma prawo do 20 dni urlopu wypoczynkowego, a mając staż pracy dłuższy niż dziesięć lat – do 26 dni wypoczynku. Nieobecności w pracy, czas urlopu wypoczynkowego, absencje chorobowe czy inne przyczyny nieobecności w pracy pracodawca jest zmuszony ewidencjonować. Nie musi tego jednak robić z czasem pracy pracownika pracującego w zadaniowym czasie czas pracy – Kodeks pracyO organizacji zadaniowego czasu pracy mówi artykuł 140 Kodeksu pracy - System zadaniowego czasu pracy, w którym czytamy o tym, że „w przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją albo miejscem wykonywania pracy może być stosowany system zadaniowego czasu pracy. Pracodawca, po porozumieniu z pracownikiem, ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając wymiar czasu pracy wynikający z norm (…). Warto przeczytać:Praca w domu. Kto ma szanse na dodatkowe zatrudnienie?Z kolei w art. Kp., czytamy, że (§1. )Rozkład czasu pracy może przewidywać różne godziny rozpoczynania pracy w dniach, które zgodnie z tym rozkładem są dla pracowników dniami pracy. W §2 z kolei zapisana jest informacja o tym, że „rozkład czasu pracy może przewidywać przedział czasu, w którym pracownik decyduje o godzinie rozpoczęcia pracy w dniu, który zgodnie z tym rozkładem jest dla pracownika dniem pracy”. Kolejne dwa paragrafy, §3 i §4 dbają o prawa pracownika wykonującego zadania w zadaniowym systemie pracy. Wykonywanie pracy zgodnie z rozkładami czasu pracy, o których mowa w § 1 i 2, nie może naruszać prawa pracownika do odpoczynku (…) , a w „rozkładach czasu pracy, o których mowa w §1 i 2, ponowne wykonywanie pracy w tej samej dobie nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych”.Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera

zadaniowy czas pracy wzór porozumienia